Θέμα αντισυνταγματικότητας του «Διατάγματος Παυλόπουλου»

Ζήτημα αντισυνταγματικότητας μεταβατικής διάταξης του «Διατάγματος Παυλόπουλου» (Π.Δ. 164/2004) που επέτρεψε τη μονιμοποίηση συμβασιούχων έθεσε σήμερα αιφνιδιαστικά ενώπιον της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, ο εισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Ιωάννης Τέντες, παρότι η επίμαχη διάταξη έχει κριθεί συνταγματική από τις ολομέλειες του Αρείου Πάγου (αποφάσεις 19 και 20/2007) και του Συμβουλίου της Επικρατείας (σ.σ: το τελευταίο τάχθηκε υπέρ της συνταγματικότητας της επίμαχης διάταξης με γνωμοδότησή του κατά την επεξεργασία του επίμαχου διατάγματος το έτος 2004).

Ειδικότερα, ο Ιω. Τέντες υποστήριξε ότι το άρθρο 11 του Π.Δ. 164/2004 που προβλέπει ότι υπό ορισμένες προϋποθέσεις οι διαδοχικές συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου συνιστούν σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου είναι αντισυνταγματικό.

Συγκεκριμένα, το άρθρο 11 του "Διατάγματος Παυλόπουλου" αναφέρει: "Διαδοχικές συμβάσεις οι οποίες έχουν συναφθεί πριν την έναρξη ισχύος του παρόντος διατάγματος (σ.σ. 19.7.2004) και είναι ενεργές έως την έναρξη ισχύος αυτού, συνιστούν εφεξής σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, εφόσον συντρέχουν αθροιστικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις: Συνολική χρονική διάρκεια διαδοχικών συμβάσεων τουλάχιστον 24 μηνών έως την έναρξη ισχύος του διατάγματος, ανεξαρτήτως αριθμού ανανεώσεων συμβάσεων ή τρεις τουλάχιστον ανανεώσεις πέραν της αρχικής συμβάσεως με συνολικό ελάχιστο χρόνο απασχολήσεως 18 μηνών μέσα σε συνολικό χρονικό διάστημα 24 μηνών από την αρχική σύμβαση".

Ο κ. Τέντες τόνισε ότι το άρθρο 11 του Π.Δ. είναι αντίθετο στο άρθρο 103 του Συντάγματος το οποίο δεν επιτρέπει την μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου.

Παράλληλα, επισήμανε ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός ότι "το άρθρο 11 κινείται στην αποκρουόμενη από το Σύνταγμα λογική της πρακτικής του παρελθόντος των "τακτοποιήσεων" και των "μετατροπών".

Εξ άλλου, ο κ. Τέντες ανέφερε ότι η μετατροπή των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου "δεν επιβάλλεται από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου της 28.6.1999".

Παρ' όλα αυτά, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου συμφώνησε με τη δικαίωση από το Εφετείο συμβασιούχου εργαζομένης στο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (Τ.Ε.Ι.) Λαμίας.

Η υπόθεση έχει παραπεμφθεί στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου από το Β2 Εργατικό Τμήμα του ίδιου δικαστηρίου, λόγω διαφοράς μίας ψήφου. Ο κ. Τέντες, πάντως, (ανεξάρτητα από την ένστασή του για αντισυνταγματικότητα του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004) τάχθηκε με την άποψη της μειοψηφίας του Β2 Τμήματος του Αρείου Πάγου, που έκρινε ότι η συμβασιούχος προσελήφθη προς κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας συνολικής διάρκειας 24 μηνών. Δηλαδή η μειοψηφία του Εργατικού Τμήματος, τάχθηκε υπέρ της δικαίωσης της συμβασιούχου του Τ.Ε.Ι. Λαμίας. Η Ολομέλεια επιφυλάχθηκε να εκδώσει την σχετική απόφασή της.

Πηγή: http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/99674

Προϋπολογισμός 2012: Η λιτότητα δεν αγγίζει τη Βουλή

Σχεδόν ανέπαφα παραμένουν τα εισοδήματα των Ελλήνων βουλευτών, όπως προκύπτει από τον προϋπολογισμό για το 2012.

Συγκεκριμένα, για το 2012 προβλέπονται 35 εκατομμύρια ευρώ για αποζημιώσεις, επιδόματα, έξοδα κίνησης κλπ, όταν το 2011 η αντίστοιχη πίστωση ήταν στα 36 εκατομμύρια ευρώ.

Ειδικότερα:

- Για τους βουλευτές (αποζημίωση, επιδόματα, έξοδα κίνησης κλπ) προβλέπονται 35.016.200 ευρώ , δηλαδή 1.874.900 ευρώ λιγότερα σε σχέση με το 2011.

- Για βουλευτικές αποζημιώσεις δίνονται 21.226.400 ευρώ (όσα και το 2011)

- Αποζημιώσεις βουλευτών για την συμμετοχή στα τμήματα διακοπών και τις αντίστοιχες επιτροπές 2.875.000 ευρώ (για το 2011 ήταν 5 εκατ. ευρώ)

- Επίδομα οργάνωσης γραφείου 8.146.900 ευρώ , μόλις 39.400 ευρώ λιγότερα από το περασμένο έτος)

- Οικογενειακή παροχή βουλευτών 212.800 ευρώ (όσο και το 2011)

- Εξοδα κίνησης βουλευτών 1.705.100 ευρώ (μειωμένα κατά 10.500 ευρώ σε σχέση με το 2011)

- Εργοδοτική εισφορά βουλευτών υπέρ ΕΟΠΥΥ 850.000 ευρώ (αυξημένα κατά 300.000 ευρώ σε σχέση με το 2011)

Πηγή: www.marketbeast.gr

Κακά Μαντάτα για Συμβασιούχους

"Πάγο" στις νεότερες γενιές συμβασιούχων βάζει ο Αρειος Πάγος, καθώς με απόφασή του θεωρεί ότι δεν είναι συνταγματικά ανεκτή η μονιμοποίηση όσων υπέγραψαν συμβάσεις μετά το 2001

"Φραγμό" στις ελπίδες για μονιμοποίηση πολλών χιλιάδων συμβασιούχων που προσλήφθηκαν μετά τον Απρίλιο του 2001 (οπότε άρχισαν να ισχύουν οι απαγορευτικές διατάξεις του Συντάγματος) βάζει ο Αρειος Πάγος. Με σειρά αποφάσεών του το εργατικό τμήμα του ανώτατου δικαστηρίου δικαιώνει όσους συμβασιούχους είχαν προσληφθεί πριν από τον Απρίλιο του 2001 κρίνοντας ότι γι' αυτούς είναι συνταγματικά ανεκτή η μονιμοποίησή τους, ενώ αντίθετα αποκρούει τις αγωγές όσων προσλήφθηκαν μεταγενέστερα αφού δέχεται ότι γι' αυτούς ισχύει η διάταξη του Συντάγματος που απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων (από ορισμένου σε αορίστου χρόνου) επιτρέποντας προσλήψεις μόνο μέσω διαγωνισμών του ΑΣΕΠ.

Ετσι ο ΑΠ βάζει "πάγο" στις νεότερες γενιές συμβασιούχων μολονότι μέσα στο καλοκαίρι είχε δώσει βάσιμες ελπίδες για τη δικαίωση ακόμα περισσότερων συμβασιούχων, αφού είχε δεχθεί τη μονιμοποίηση υπαλλήλου που είχε υπογράψει την πρώτη σύμβαση το 2000 και μετά από διακοπή της εργασιακής σχέσης είχε συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του με ανανεούμενες συμβάσεις για μερικά χρόνια. Με χθεσινή απόφασή του, ωστόσο, ο ΑΠ δικαίωσε μεν 34 μουσικούς του Δήμου Αθηναίων (παρά την αρχική δυσμενή γι' αυτούς εισήγηση), ενώ έβαλε "φρένο" στη μονιμοποίηση ενός από αυτούς, γιατί είχε προσληφθεί την 1-11-01 σε αντίθεση με τους υπόλοιπους συναδέλφους του που είχαν προσληφθεί το διάστημα 1997-2000.

Για τους 34 συμβασιούχους μουσικούς που αμείβονταν με δελτίο παροχής υπηρεσιών, το εργατικό τμήμα (1622/11) επανέλαβε το ευνοϊκό σκεπτικό της πρόσφατης απόφασης της Ολομέλειας ΑΠ (7/11), κρίνοντας ότι από την αρχή πρόσφεραν εξαρτημένη εργασία καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες και η σύναψη συμβάσεων ορισμένου χρόνου διαδοχικά ανανεούμενων έγινε για καταστρατήγηση των δικαιωμάτων τους. Γι' όλους αυτούς, όπως και για πέντε συμβασιούχους (με σύμβαση έργου) της χορωδίας της ΕΡΤ κρίθηκε ότι είναι συνταγματικά ανεκτή η μονιμοποίησή τους, αφού οι προσλήψεις τους ξεκίνησαν το 1993 και ακολούθησαν μέχρι και 46 ανανεώσεις συμβάσεων με ελάχιστες διακοπές.

Ο ΑΠ απέρριψε όμως τη δυνατότητα μονιμοποίησης ενός μουσικού, καθώς και δύο υπαλλήλων άλλου δήμου (Ταμυνέων), που είχαν προσληφθεί την 1-7-01, τρεις μόλις μήνες μετά την έναρξη ισχύος του Συντάγματος, κρίνοντας (1614/11) ότι εμπίπτουν και αυτοί στη συνταγματική απαγόρευση. Αντίθετα, δικαίωσε τρεις άλλους συμβασιούχους του δήμου αυτού, που είχαν προσληφθεί το 1999.

ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ

Μονιμοποίηση και ξένων

Το ανώτατο δικαστήριο δέχθηκε ότι μπορούσαν να μονιμοποιηθούν και ξένοι υπήκοοι χωρών εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού έμεναν μόνιμα στη χώρα μας με άδεια εργασίας και είχαν προσληφθεί στον Πολιτισμικό Οργανισμό του Δήμου Αθηναίων πριν από το Σύνταγμα του 2001. Ο ΑΠ απέκρουσε τον ισχυρισμό που πρόβαλε ο δήμος σε αναίρεση που άσκησε προ διετίας, ότι η μονιμοποίησή τους θα παραβίαζε την αρχή της ισότητας, γιατί το Σύνταγμα απαγορεύει στους αλλοδαπούς την άσκηση δημόσιας εξουσίας και τη διαφύλαξη του γενικού συμφέροντος του ελληνικού Δημοσίου. Κατά τον ΑΠ ο ισχυρισμός είναι αβάσιμος και η εργασία προστατεύεται από κοινοτική οδηγία που επιβάλλει την ίση μεταχείριση ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνικής καταγωγής. Τέλος αποκρούστηκε και ο ισχυρισμός της ΕΡΤ ότι σε συμβάσεις που ανανέωσαν οι χορωδοί μετά το καλοκαίρι του 2004 συνομολογούσαν ότι είναι συνεργάτες και όχι υπάλληλοι της ΕΡΤ.

(Πηγή: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63549880)

 

ΑΛ. ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ